ارزیابی توان اکولوژیک منطقه حفاظت شده باشگل برای گردشگری و حفاظت با استفاده از gis

ارزیابی توان اکولوژیکی سرزمین به عنوان هسته مطالعات محیط زیست و به عنوان پیش گیری و حتی درمان بحران محیط زیست به شمار می رود. از این رو پیش از اجرای توسعه، تعیین توان اکولوژیکی سرزمین برای تعیین کاربری های مختلف ضروری است. ارزیابی توان اکولوژیک از به هدر رفتن منابع جلوگیری نموده و کاربری هر پهنه محیطی را در مطابقت با قابلیت آن مورد توجه قرار می دهد. منطقه حفاظت شده باشگل یکی از زیست بوم های منحصر به فرد موجود در غرب استان قزوین و اولین منطقه حفاظت شده این استان است. با توجه به اینکه یکی از مراکز گردشگری، مناطق حفاظت شده میباشد، حفاظت آنها به جهت ایجاد تعادل اکولوژیک دارای اهمیت است. دراین میان به علت ویژگی هایی که منطقه حفاظت شده باشگل در ارایه چشم اندازها و مناظرزیبا، تنوع پوشش گیاهی و گونه های جانوری دارد، می توان از آن به عنوان یکی ازکانون های حفاظت از تنوع زیستی کشور و مراکز تفرجگاهی منطقه نام برد. هدف از انجام این تحقیق ارزیابی توان منطقه جهت اجرای همزمان دو کاربری گردشگری و حفاظت می باشد. این مطالعه، با استفاده از مدل اکولوژیکی توریسم بر پایه و اصول روش دستی و بهره گیری از فرمول دو ترکیبی انجام شد، روش به کار رفته در این مطالعه روش رویهم گذاری با استفاده از gis بوده است. بر اساس نتایج بدست آمده از این پژوهش تعداد 20 یگان زیست محیطی بدست آمده که در منطقه مورد مطالعه با توجه به تاثیر محدوده امن و کاربری های ناسازگار مجموعاٌ 4067,55 هکتار از سطح منطقه دارای توان توریسم گسترده طبقه یک است و 415,98 هکتار نیز با در نظر داشتن توان اکولوژیک می تواند به توریسم متمرکز طبقه دو اختصاص یابد. در این منطقه 10625,49 هکتار از اراضی مناسب برای حفاظت می باشد.